Zion

6 april. Ik durf het haast niet meer te zeggen, voel me nauwelijks meer geloofwaardig, maar het is toch echt zo: ook Zion was geweldig. Wat een natuur. Ook hier weer veel terracotta-kleuren, maar dan in combinatie met het frisse groen van jong blad aan de bomen. En we hadden weer heerlijk zonnig weer waardoor alles zoveel beter tot zijn recht komt. In het park zelf hebben we een stuk met de “eigen” camper gereden en een deel hebben we gedaan met een shuttle-bus. Die brengt je naar de mooiste plekjes en je kunt net zo vaak in- en uitstappen als je wilt. Een prima systeem. Ik hoop dat ze dat in Grand Canyon ook hebben.
Wat de temperatuur betreft moeten we vaak omschakelen: gister in Bryce was het echt heel koud, liep je te rillen in je winterjas, vandaag in Zion was het heel warm, korte broekenweer.
Met Arjan gaat het ook alweer beter. Hij is er nog niet, maar het gaat de goede kant weer op. Hopelijk loopt het zo met een sisser af.
Jitske, ik moest vandaag vaak aan jullie denken: heel bijzonder te weten dat jullie op diezelfde weggetjes gereden hebben en dezelfde dingen hebben gezien. Als ik later ooit vergeten ben hoe het er ook alweer uitzag, mag jij het me in herinnering brengen. Fijn dat jullie weer veilig thuis zijn en zo genoten hebben.
Wij rijden morgen richting Grand Canyon, maar zijn niet van plan dat in een dag te bereiken. Overmorgen lekker vroeg het park in, dat lijkt me wel wat. Nu nemen we wat te drinken en doen verder niet veel meer vandaag. Proost.